Boğuluyorum. Şehirler beni boğuyor. Şehirleşmeye anlam veremiyorum. Ne işimiz var bu beton yığınlarında? İnsan da en nihayetinde doğanın bir parçasıdır. Düşünen hayvandır. Doğada nesli tükenmeye yüz tutmuş canlılardan birtanesi de insandır.
 Kendimize yapay sorunlar yaratıp onlarla bunalıma giriyoruz. Doktorlar psikolojik rahatsızlıklara sahip insanlara rahatlıkla anti depresan yazabiliyor. Bu ilaçların yan etkileri haddinden fazla. Halbuki bi rahatsızlığı olan insanlar özüne yani düzenli olarak doğayla buluşsa aynı sorunları yaşamayacağına eminim. En azından seyahat edip yeni kültürler, yeni insanlar tanısa...
 Dünyada hala güzel insanlar var. Bu sebepten dolayı dünya hala çok yaşanabilir bir yer. Yeri yer yapan zaten içindeki insanlar değil midir? Sevgiyle kalın, doğayla kalın ....